Jak wielu Polaków pije ostatnią kawę? I wraca do Polski. Nikt nie zna liczby, ale powroty się zaczęły. Powroty są Wielkie, dumne, poprzedzone zdjęciami pięknych domów. To są głośne, radosne powroty, bez wahań, obaw, strachu… I powroty też są małe, ze strachem, czasami właściwie tylnymi drzwiami. To są Ci, którym się nie udało?
Na emigracji bywa źle. Bywa… Ciekawe nawet pomarudzić już nie można. A ja tak mam, że lubię marudzić, jak rasowa Polka 😉 Od razu mówią, żeby wracać, że po co tutaj siedzę, że po co było wyjeżdżać etc etc… Powtarzalność komentarzy w tym niezmiennym stylu jest duża, i brzmią mi one, jak mawia mój Tata : jak „odgrzewane kotlety”…
Temat powrotu do Polski wraca jak bumerang. Nie wiem tak naprawdę czy media to kreują, czy rzeczywiście jest czas i fala powrotów. Sęk w tym, że jest mnóstwo spekulacji, pomysłów, wymysłów, poglądów i moich ukochanych „złotych myśli”, jak ta powyższa 😉 z którą się nie zgadzam…
Ja jestem hojraczka. Nie tęsknię. Mnóstwo pamiętam i czasami grzebię w tych obrazach, uśmiecham się do nich. Wiem, że nie wrócą takie jakie były. Ale nagle przychodzi taki czas, że mnie skręca. Powodem może być cokolwiek. Czyjś głos, ktoś mówiący moje imię, zdjęcie w gazecie. Dzisiaj patrzyłam na zdjęcia na Instagram. I była jedna plaża. Co było w niej szczególnego? Nie wiem… Wiem, że poruszyła do głębi…
Wciąż mówi się, że bardziej trendy jest wyjechać z Polski, niż do niej wrócić. Niektórzy też mówią, że szczególnie teraz nie czas na powrót. Ale ludzie z emigracji wracają. Wracają pełni nadziei, wiary, marzeń i tego, że wreszcie będzie się u siebie i będzie na pewno dobrze. Na pewno lepiej. Niż było, kiedyś tam.
Czytaj dalej Powrót do Polski z emigracji… Wielkie oczekiwania reemigranta…
